Abdullah Öcalan, Kürt gerçeğine dair yaptığı analizlerde dikkat çekici tespitlerde bulunuyor. Özellikle "Judenrat" metaforu, Kürt tarihini ve günümüzdeki durumu anlamak için önemli bir referans noktası sunuyor. Bu analiz, Kürtlerin varoluş mücadelesini, içsel dinamiklerini ve dış etkilerle olan ilişkisini derinlemesine inceliyor.

Öcalan'ın Tarih Okuması ve Kürt Kimliği

Öcalan'ın Kürt tarihine dair yorumları, Kürt siyasal aklını ve tarihini iki temel çizgi üzerinden formüle ediyor: "Direniş çizgisi" ve "İhanet/işbirlikçi çizgi". Direniş hattı, kendini savunma, kültürünü koruma ve birlik olma üzerine kurulu. İhanet çizgisi ise çıkara dayalı ve ölçüsüz. Bu iki çizgi, Kürtlerin her dönemdeki kaderini diyalektik olarak belirliyor.

Öcalan'a göre, Magamoni (Perslerin Kürt aydın ve ileri gelenlerini katletme süreci) Kürtlerin kendi kimliklerini yeniden inşa etmesinin anahtarıdır ve derslerle doludur. Özellikle 19. yüzyılda başlayan kimlik krizi, günümüze kadar büyük bocalamalarla sürdü. Sonuç olarak her dönemde bir iç bölünme görülüyor ve bu iç bölünme bir dış baskı ile iç içe ilerliyor. Yani ihanet ve inkâr at başı gidiyor.

Judenrat Metaforu: İçsel Çözülme ve Dış Baskılar

Öcalan'ın "Judenrat" metaforu, Kürt varlığının tarihsel olarak yok sayılması ve hiçleştirilmesi durumunu ifade ediyor. Judenrat, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nın Yahudi topluluklarının içinden seçtiği idari yapılar için kullanılan bir kavramdır. Bu konseyler, Nazi rejiminin Yahudi nüfusunu yönetme, denetleme ve soykırıma yönlendirme aracıydı.

Öcalan'a göre, Kürt toplumunun moderniteyle birlikte yaşadığı trajedi, sadece dışsal emperyalist ve milliyetçi baskılar değil, aynı zamanda içsel çözülme, yani kendi kimliğinden kaçma, kendi değerlerini reddetme ve hatta onları yok etmeye yardım etme sürecidir. Bu bağlamda, "Judenratlaşma", şu unsurları içerir:

• Kendi dilinden vazgeçmek
• Kendi tarihinden kopmak
• Kendi kültürel mirasını unutmak
• Devlete teslim olmak ve yerel direnişi bastırmak
• Kendini yabancılaştırmak ve “diğer” olmak

Tarihte içsel gardiyanlar, kapolar, kültürel likidatörler, yerli mandarinistler diyebileceğimiz birçok örnek ve yapı var. Öcalan bu “siyasal protez” durumlara eleştiri getirmektedir.

Çözüm Önerileri ve Gelecek Vizyonu

Öcalan, Kürtlerin içinde bulunduğu durumu "Sömürge ötesi bir durumdur. Bir tür çöplük. Çöplük toplumu, bir mezarlık." gibi ifadelerle tanımlıyor. Bu tanımlamanın ardından, Kürt gerçekliğinin de Judenrat gerçekliği olduğu benzetmesini yapıyor.

İçsel ve dışsal sorunlara karşı Öcalan, çözüm yolunu net bir şekilde söylüyor: "Kürt toplumu anti kapitalist olmalı. Kürtler kendilerini demokratik ulus, eko-ekonomi ve komünalite üzerinden özgürleştirecek." Bu, önceki bölümlerde temelleri atılan "Demokratik Modernite" projesinin Kürt gerçekliğine uyarlanmasıdır. Mücadelenin niteliğinde de önemli bir değişim öngörülüyor: "Bundan sonra direniş ve mücadele içe yönelik olacaktır. Önümüzdeki dönem kendini inşa dönemi olacaktır."

Öcalan'ın Kürt gerçeği analizi, Kürtlerin tarihsel varlığını, sömürüsünü, yok sayılmasını ve özgürlük mücadelesini anlamak için önemli bir çerçeve sunuyor. "Judenrat" metaforu, içsel çözülmenin dış baskılar kadar yıkıcı olabileceğine dikkat çekiyor. Öcalan'ın çözüm önerileri ve gelecek vizyonu, Kürtlerin kendi kimliklerini koruyarak, demokratik ve komünal bir toplum inşa etme amacını taşıyor. Bu analiz, Kürtlerin geleceği için yeni bir yol haritası çizme potansiyeli taşıyor.